Cukrownia, powstała w 1872 roku, wraz z oddaniem odcinka linii kolejowej Ziębice-Strzelin. Przemysł cukrowniczy znalazł na tutejszym terenie korzystne warunki rozwoju. Inicjatywa budowy strzelińskiej cukrowni wyszła w 1871 r. od Fridricha Reischauera oraz chemika dr Alfreda Bamberga. Odpowiedni teren pod budowę znaleźli w Mikoszowie koło Strzelina, położony blisko rzeki Oławy i trasy kolei żelaznej. Projektowaną budową zainteresował się tajny radca komercyjny Schoeller z Wrocławia. Wspólnie z panami Reischauerem i Bambergiem zakupili od starosty von Goldfusa z Niemczy, 50 mórg gruntu pod budowę fabryki. Starosta zadeklarował swój udział w komitecie budowy i wydał odezwę, mającą na celu utworzenie towarzystwa akcyjnego o nazwie "Strzelińska Akcyjna Cukrownia" (Strehlener Aktien Zuckerfabrik), którego kapitał zakładowy wynosił 150 000 talarów. Na stanowisko kierownika cukrowni powołano dr A. Bamberga. Projekt budowy opracował dyr. Reischauer w porozumieniu z fabryką Roelrig und Koenig w Magdeburgu, która dostarczyła urządzenia. Prace budowlane rozpoczęto 1 marca 1872 roku, a 11 listopada tego samego roku uruchomiono cukrownię i przerobiono pierwsze buraki. Założony przerób dobowy 2000 cetnarów buraków został osiągnięty w drugiej połowie tej kampanii, którą zakończono 28 lutego 1873 r., przerabiając ogółem 150 376 cetnarów buraków. Z roku na rok następowała rozbudowa cukrowni i powiększanie zdolności przerobowej. W 1880 r podłączono bocznicę zakładową do linii kolejowej Wrocław-Kamieniec. W 1884 r. stanowisko kierownika cukrowni objął Robert Bier, z którego inicjatywy wprowadzono uzależnienie ceny buraków od zawartości w nich cukru. W wyniku recesji w następnych latach wystawiono cukrownię na sprzedaż w cenie 650 000 marek. Do sprzedaży jednak nie doszło, ponieważ z inicjatywy właściciela dóbr rycerskich majora Fryderyka von Seidlitz - Habendorfa i pod jego kierownictwem wprowadzono akcje A i B, to jest pieniężne i surowcowe. Akcje surowcowe zobowiązywały do uprawy buraków. Pociągnięcie to spowodowało dalszy znaczny rozwój cukrowni. Niestety w latach późniejszych w przedsiębiorstwie reprezentowane były dwie grupy interesów: akcjonariuszy pieniężnych i akcjonariuszy surowcowych, które nie zawsze dawały się pogodzić i ujemnie wpływały na rozwój fabryki. Przyczyniło się to do wprowadzenia w 1910 roku innej formy akcjonariatu. Akcje pieniężne wykupiono i zamieniono je na akcje surowcowe. Spowodowało to natychmiastowy wzrost areału uprawy buraka cukrowego i podążający za nim rozwój cukrowni.
Wybuch pierwszej wojny światowej zahamował ten rozwój, przyniósł spadek uprawy buraków i przerobu.
Pierwsza powojenna kampania w Cukrowni Strzelin została rozpoczęta dopiero 29 października 1946 r. Przerobiono ogółem 73 080 ton buraków, osiągając średni przerób 870 t/d i produkcję 8 235 ton cukru. Kampanię zakończono 25 stycznia 1947 r. W 1947 r., wybudowano własną małą świetlicę, przy której powstał , chór, orkiestra dęta i kółko dramatyczne.W późniejszym okresie wyremontowano budynek z większą salą i sceną. W latach 1949-1962 , dzięki pomysłowości i wysiłkowi załogi, wprowadzono szereg ulepszeń technicznych. Uruchomienie w 1967 r., nowoczesnej aparatury dyfuzyjnej pozwoliło Cukrowni "Strzelin", zająć jedno z pierwszych miejsc w kraju, w obniżce kosztów produkcji. W roku 1997, Cukrownia obchodziła jubileusz 125 lecia swego istnienia. Od tego czasu zaczęto systematycznie rozbudowywać i unowocześniać cukrownie. Między innymi powstało centralne laboratorium do badań indywidualnej polaryzacji w całej Grupie oraz rozpoczęto budowę silosa o pojemności 50.000t.
Cukrownia Strzelin wchodziła w skład Śląskiej Spółki Cukrowej z siedzibą we Wrocławiu, od 13.06.2008 wraz z innymi pojedynczymi spółkami weszła w skład Südzucker Polska S.A.
mietok